บทที่ 216

เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจและทั้งโล่งใจของฉินถานเฟย

ฉินเฟยเยว่น้ำตาไหล "ลูกถูกทรมานจนมาถึงจุดนี้ ทุกวันนี้ต้องนอนอยู่บนเตียงมีสภาพไม่ต่างจากผีด้วยซ้ำ ไม่สามารถทำอะไรได้เลย... และยังต้องให้ท่านพ่อและท่านปู่ต้องมากังวลใจ หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป ลูกเกรงว่าลูกอาจจะเสียสติได้... ถ้าน้องสา ต้องการที่จะทำให้...